ประเภท : รักหวานแหวว
ผู้แต่ง : เจ้าหญิงผู้เลอโฉม
สำนักพิมพ์ : แจ่มใส
I have been hurt by you…when you tell me that you don’t love me…
My heart is torn into pieces…when you look coldly at me and say nothing…
เธอทำร้ายฉัน...ตอนที่เธอพูดว่าเธอไม่รักฉันแล้ว
หัวใจฉันราวกับถูกฉีกกระชาก...ตอนที่เธอมองมาอย่างเย็นชาโดยไร้ซึ่งคำพูดใด
Even though I was on my knee begging for your sympathy…
You still push me away with your cold hands…
แม้ว่าฉันจะคุกเข่าอยู่ตรงหน้าและร้องขอความเห็นใจ
เธอก็ยังผลักไสฉันออกห่างด้วยสองมือที่แสนเย็นชา…
You torture me like an unwanted toy. Like a trash you don’t mind to break…
I don’t know why I still want you like crazy…
เธอทรมานฉันเหมือนเป็นเพียงแค่ของเล่นที่เธอไม่ต้องการ แค่ขยะที่เธอไม่แคร์...
ฉันไม่รู้ว่าทำไมฉันถึงยังต้องการเธอจนแทบคลั่ง...
Maybe I love the way you hurt me, or maybe I love the pain you give…
I just don’t want to part, baby, it’s ok if you break me…
มันอาจเป็นเพราะฉันรักที่เธอทำร้ายฉัน อาจเพราะฉันรักความเจ็บปวดจากเธอ...
ฉันไม่ต้องการแยกจากเธอ…ไม่เป็นไรถ้าหากเธอต้องการจะทำลายฉัน...
Just hurt me more, I don’t mind being hurt by you…
Cuz I’m a masochist, baby I want you to kill me softly with your lips…
โหดร้ายให้มากกว่าเดิมสิ ฉันไม่แคร์แม้จะถูกเธอทำร้าย...
เพราะฉันคือมาโซคิสต์ ที่รัก ฉันต้องการให้เธอฆ่าฉันอย่างอ่อนโยนด้วยริมฝีปากนั้น…
So kiss me softly…kill me quietly…
I still love you even if I have to die…
ฉะนั้นจูบฉันซะ...ฆ่าฉันอย่างแผ่วเบา...
ฉันจะยังรักเธอถึงแม้สิ่งสุดท้ายที่เหลือคือความตายก็ตาม...
“จะไม่หุบปากจริงๆ ใช่มั้ย -_-^^^” ลียงฮาถามซ้ำอีกครั้งพลางเลิกคิ้วมองด้วยสายตาน่ากลัว แต่ฉันในตอนนั้นไม่ทันสังเกตเห็น แค่อยากจะระบายอารมณ์โกรธที่ไม่มีทางออกใส่แฟนเท่านั้น -_-^ ก็เลยแว้ดๆๆๆ ต่อไปไม่หยุดหย่อนจนกระทั่ง...เขาก้าวสามก้าวมาหยุดอยู่ตรงหน้าแล้วก็เอื้อมมือมาคว้าร่างฉันเข้าไปใกล้จนหน้าผากเราสัมผัสกัน ฉันกลั้นหายใจในวินาทีที่รู้สึกได้ถึงลมหายใจร้อนจัดของคนตรงหน้า ปลายจมูกเขาแตะเบาๆ ที่ปลายจมูกฉันอยู่เนิ่นนานราวกับจงใจจะทำลายสติ...ฉันขยับปากแต่ไม่มีเสียงออกมา คล้ายกับมีอะไรบางอย่างมาขโมยเสียงไปจนหมด และระหว่างที่ฉันกำลังทุรนทุรายเพราะไม่รู้จะทำอะไรต่อไปดี ยงฮาก็พูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงเฉยชา “ทีนี้หุบปากได้แล้วรึยัง”
คำถามนั่นทำให้ฉันรู้สึกตัวและนึกถึงเรื่องเมื่อวานขึ้นมาได้ ที่ผู้ชายคนนี้เป็นตัวการทำให้ฉันปากแตก!! =[]=^^^ นี่มันจะมากไปแล้วนะ! “ถอยออกไปเดี๋ยวนี้เลยนะ!! ฉันยังไม่ได้คิดบัญชีกับพี่เลยที่พี่ทำให้ฉันปากแตกน่ะ!! แล้วก็... #$%%^@!!! OXO”
ระหว่างที่ฉันกำลังโวยวาย จู่ๆ ทุกคำด่าที่กำลังจะยิงใส่หน้าเขาก็ถูกกลืนหายไปจนหมดเมื่อนายซาตานใช้ริมฝีปากของเขาปิดปากฉันด้วยจูบที่ทำให้รู้สึกเหมือนโลกหมุนติ้วเป็นลูกข่าง หนนี้ฉันรู้ตัวก่อนแล้วก็เลยดิ้นรนด้วยการพยายามจะผลักเขาออก แต่มันก็ไม่ต่างอะไรกับการพยายามดันภูเขา ยงฮาล็อกฉันไว้แน่นเกินกว่าจะดิ้นหลุด เพราะงั้นก็เลยทำได้แค่ปิดปากแน่น...แต่สุดท้ายเขาก็เอาชนะฉันจนได้ และริมฝีปากนั้นก็แนบชิดลงมาจนฉันรู้สึกเหมือนกำลังจะขาดอากาศตาย แต่นายซาตานนี่ก็ยังไม่ยอมหยุด ตรงกันข้ามกลับขบเบาๆ ที่ริมฝีปากล่างของฉัน...ฉันไม่รู้ว่าเบาหรือไม่เบาเพราะปากฉันชาไปหมดแล้ว สองมือฉันยังพยายามดิ้นรนอยู่แต่ก็ไม่เป็นผลเลยสักนิด ลงท้ายก็เลยทำได้แค่คว้าคอเสื้อเขาเอาไว้ เพราะฉันกำลังจะล้มลงไปกองอยู่กับพื้นราวกับสองขาไร้เรี่ยวแรงขึ้นมาซะเฉยๆ
แล้วในที่สุดเขาก็หยุดและถอนริมฝีปากออกห่าง พร้อมกับปล่อยร่างฉันให้เป็นอิสระ และนั่นก็ทำให้ฉันทรุดลงไปนั่งบื้ออยู่บนพื้นทันที -O-
“พอใจรึยัง” เขาถามขึ้นมาพลางมองฉันที่นั่งอยู่บนพื้นด้วยสายตาเฉยชา ฉันเงยหน้าขึ้นมองเขาก่อนจะลุกพรวดขึ้นยืนอย่างรวดเร็วเพื่อกอบกู้หน้าที่เหลืออยู่แค่หนึ่งในสาม (ที่เหลือแตกกระจายเป็นเสี่ยงๆ หมดแล้ว TOT) จากนั้นจึงเอื้อมมือไปคว้าคอเสื้อเขามาเขย่าอย่างแรง
“พอใจบ้าอะไร!! พี่ทำแบบนี้ได้ยังไง ทำไม…”
“ก็เธอบอกเองไม่ใช่เหรอว่าให้ฉันง้อ นี่แหละวิธีง้อของฉัน” ยงฮาตอบกลับเสียงเรียบพร้อมกับคว้ามือทั้งสองข้างของฉันไว้ด้วยมือข้างเดียวอย่างง่ายดาย “ถ้าเธอไม่ชอบมันก็เป็นความผิดของเธอเองที่บอกให้ฉันทำแบบนี้”
ฉันบอกให้ง้อ!! ไม่ได้บอกให้จูบสักหน่อย!!! TOT หมอนี่แยกความแตกต่างระหว่างสองคำนี้ไม่ออกรึไง อ๊ากกกกก TT[]TT แล้วง้อแฟนด้วยการจูบปิดปากจนกว่าอีกฝ่ายจะยอมเงียบเนี่ยนะ บ้าไปแล้ววววว TT[]TT นี่มันผู้ชายประเภทไหนกัน!!
ฉันได้แต่จ้องหน้าเขาด้วยความแค้นพลางพยายามดึงมือกลับมา และสุดท้ายเขาก็ปล่อยกะทันหันจนฉันเซถลาล้มก้นจ้ำเบ้า =[]=!!!
“จะกลับได้รึยัง ไม่กลับฉันจะทิ้งเธอไว้ที่นี่แล้วนะ -_-^” นอกจากจะไม่ช่วยแล้วยังจะพูดจาหมาไม่รับฟังอีก =O= ฉันได้แต่นั่งอึ้งอยู่บนพื้นจนยงฮาหันหลังเดินออกจากห้องไปเลยโดยไม่สนใจอะไรอีก โอ๊ยฉันอยากจะบ้าตายที่สุดในโลก TTOTT นี่ฉันหาเรื่องให้ตัวเองโดยใช่เหตุรึเปล่าเนี่ย! แล้วทำไมลียงฮาถึงได้เป็นผู้ชายที่น่าฆ่าให้ตายคามือที่สุดในโลกแบบนี้
ซาตาน!!! หมอนี่มันซาตานชัดๆ!!!
ฉันจะต้องแก้แค้นลียงฮาให้ได้ ไม่งั้นไม่ต้องมาเรียกฉันว่าลีแฮอินอีกต่อไป!!! คอยดูได้เลย!!!
.jpg)
